Tel: 0547 - 26 16 65
Tel: 0547 - 26 16 65
Onlangs bezocht ik de Carriere beurs in Amsterdam. Niet om zelf nou een nieuwe baan te zoeken. Ik ben al jaren en veel te graag ondernemer, maar om te zien en te horen waar de behoefte ligt bij organisaties die tegenwoordig zo moeilijk aan hoogopgeleid personeel komen. Waar lopen ze tegenaan bij het aantrekken en vasthouden van jonge professionals en communiceren met millennials?
Zowel op de carriere beurs als ook tijdens andere gesprekken gedurende de afgelopen weken heb ik een paar keer de vraag gekregen; hoe je moet communiceren met millennials? Vanuit verschillende hoeken; managers verantwoordelijk voor onderwijsprogramma’s, hr managers en leidinggevenden, mensen van mijn generatie, de generatie X. “Het lijkt wel of ze van een andere planeet komen”. “ Ze zijn gewend om gepamperd te worden en verwachten dat op de werkvloer ook.” “Wij investeren enorm in ze en dan nog gaan ze alsnog weer weg”. Dit zijn zomaar een paar uitspraken die mij ter ore kwamen. En waarvan ik denk dat ze redelijk makkelijk op te lossen zijn.
Dat denk ik omdat we niet ”van Venus en van Mars komen” zoals een van mijn gesprekspartners zei. We zijn allemaal kinderen van deze mooie planeet, maar komen wel degelijk uit een andere generatie. Het is de uitdaging om met elkaar in gesprek te komen en daardoor te leren wat je bindt en niet wat het onderscheid is. “Het lijkt wel of ze vergroeid zijn met hun mobiele telefoon!” Deze opmerking was gericht op MBO-ers in een leer-werktraject.
Mijn generatie is niet opgegroeid met het intensieve gebruik van communicatiemiddelen. Mij werd gevraagd de vaste telefoon niet te lang te gebruiken als ik met vriendinnen belde, omdat er in de avonduren en in het weekend ook zakelijk telefoon verkeer op binnen kwam. En ja echt waar dat was nog een telefoon met een draadje en een draaischijf. Dus een ander medium en verbaal gesproken i.p.v. heel snel getypt in korte zinnen en gekke woorden. Maar ik had wel degelijk dezelfde behoefte aan communicatie aan verbinding met mijn leeftijdgenoten. Dat is in al die jaren niet veranderd wel de vorm waarin die communicatie plaats vindt.
Het lijkt me ook logisch dat je in welk leer- werktraject of inwerktraject dan ook afspraken maakt over het gebruik van de mobiele telefoon en het appen voor privé doeleinden. Dat er een protocol is wat je mag delen via Social Media, dat het duidelijk is wat het bedrijfsbeleid hierover is. Lijkt een open deur, maar is het niet zo heb ik ook vernomen dat er organisaties zijn die liever niet hebben dat hun jonge talenten een actief LinkedIn account bijhouden, ze zouden zomaar weggekaapt kunnen worden en dat is volgens mij zeker niet de manier om hiermee om te gaan. Tijden veranderen en blijven dat in heel hoog tempo doen. Waaraan de millennials, de jonge professionals van nu, al lang en veel beter aan gewend zijn dan wij de generatie X en de babyboomers, daarin kunnen wij juist heel veel van deze jonge talenten leren.
Natuurlijk is mijn generatie overduidelijk bezig (geweest) met het eindeloos pamperen van onze kinderen. Ze zijn nog nooit zo veilig naar school en sport vervoerd, compleet met fietshelmen (die van mij wel, totdat ze uit mijn gezichtsveld waren verdwenen is mij kort geleden ter ore gekomen 😉). Wij worden dan ook niet voor niets “curling ouders” genoemd. En ook daar niets nieuws onder de zon, ik deed ook mijn muts af zodra mijn moeder het niet meer kon zien. Wat wel nieuw is, is dat we ook lang ons verantwoordelijk blijven voelen voor ons kroost en ze schijnen veel vaker dan vroeger ook weer terug te keren naar het nest en we blijven ze langer financieel ondersteunen en dragen als oppasopa’s en -oma’s ook nog zo ons steentje bij.
Eigenlijk is het dan in dit licht heel vreemd dat eenmaal binnen in een totaal nieuwe omgeving, want net afgestudeerd of nog steeds schoolgaand in een leer-werktraject we verwachten dat ze het allemaal opeens zelf wel kunnen en weten hoe het hoort. Ik wist dat in 1988 absoluut niet en dat staat me nog scherp op mijn netvlies. Ook dat is niet zo heel anders dan in onze tijd. Ik denk alleen dat het nu veel duidelijker aan het licht komt mede door de schaarste op de arbeidsmarkt, de hoge verwachtingen die we van deze hoog opgeleide mensen hebben en vergeet vooral niet de hoge verwachtingen die ze van zichzelf hebben! We horen regelmatig van de millennials zelf dat ze denken dat ze vanaf dag 1 meteen 100% productief moeten zijn en durven veelal niet te vragen als ze iets niet weten.
Wat eeuwig zonde, dit zorgt voor heel veel stress en onzekerheid bij de jonge medewerkers en onnodig productieverlies voor de organisatie. Het leidt tot onbegrip en nog meer onzekerheid etc. etc. Een goed on-boardingprogramma kan veel leed voorkomen. Zo’n programma moet dan niet allen de nieuwe werknemer wegwijs maken in de organisatie dat is voor iedereen fijn, het geeft je het gevoel gezien te worden en welkom te zijn. Zo’n programma moet ook ondersteuning bieden op het gebied van soft skills, hieraan is schreeuwend behoefte bij de millennials. Heel veel kennis opgedaan tijdens de opleiding, maar hiervan nog niet veel opgestoken of aangereikt gekregen.
Wat duidelijk wel anders is, is de behoefte aan zingeving bij de millennials, de jonge professionals. Een bijdrage willen leveren en serieus genomen worden. Onderzoek van Careerwise leert dat ze graag een bijdrage willen leveren aan het grotere geheel. Maar als je nog niet precies weet hoe dat grotere geheel eruit ziet en je niet weet welk radertje van de machine jij bent? Dan gaat het op het vlak van zingeving al mis en wellicht is dat wel wezenlijk anders dan bij onze generatie. Ik ben me die drijfveer pas veel later in mijn leven bewust geworden in elk geval en merk bij mijn kinderen dat ze daar gelukkig wel degelijk over nadenken net als hun generatie genoten dus. Ook dit vraagt om communicatie. Begrijpen wat er leeft en hoe je met erkenning voor het werk dat geleverd wordt duidelijk kunt maken wat de bijdrage aan het grotere overkoepelende doel is.
Thuis mogen ze immers ook meepraten over de keuze van de vakantiebestemming en van de volgende auto. Of de nieuwe laptop van pa of ma. Vaak hebben ze daar ook meer verstand van, van dat laatste in elk geval wel bij mij thuis. Maar ik geloof niet dat ze eindeloos gepamperd willen worden op de werkvloer, daar geloof ik echt niets van. Dat is ook niet wat wij horen tijdens onze trainingen voor jonge professionals. Ze willen juist heel graag hun bijdrage leveren. Ze komen net van school met veel frisse ideeën en nieuwe kennis en hopelijk ook met veel energie. Ze weten vaak alleen nog niet hoe ze zich moeten bewegen in een nieuwe organisatie, in een zakelijke omgeving waar veel langere dagen worden gemaakt dan ze tijdens hun opleiding of studie gewend waren. De behoefte aan bevestiging komt voort uit onzekerheid. “Wat mag ik eigenlijk nog vragen?” “Wat moet ik allemaal al weten?” “Ik moet toch ook meteen al wel productief zijn? Ik heb er toch voor doorgeleerd?” er schuilt een veel groter gevaar in dat deze jonge medewerkers niets vragen en helemaal niet gepamperd willen worden, maar juist bevriezen en daardoor niet productief zijn. Dat is een veel groter probleem.
Ze worden inderdaad niet geacht om continu op hun mobieltje te zitten. Maar ik mag toch hopen dat daar ook al eerder afspraken over zijn gemaakt ook thuis, tijdens de studie, in de vriendenkring. Want nieuwe technologie brengt veel voordelen voor snelle uitwisseling van informatie, maar het best gaat samenwerken toch nog steeds met echte communicatie. Er komt geen verbinding tot stand als er een scherm(pje) tussen zit. Maar ook hier zou ik daar tijdens vergaderingen graag mijn generatie en die van de babyboomers eens op aanspreken.
1. Met stip op 1 staat het werken aan zelfvertrouwen. Help ze hun sterke punten te leren herkennen, focus hier in de begeleiding op.
2. Laat een duidelijk groeipad zien, wat zijn de mogelijkheden op termijn binnen de organisatie. Wees hier open in en houd je aan de afspraken
3. Moedig communicatie aan. Geef eens een compliment voor alles wat ze inbrengen, alle nieuwe ideeën moedig ze aan.
4. Maak echt tijd voor de begeleiding van je nieuwe jonge collega. Koppel deze aan een oudere en meer ervaren collega. Leer van elkaar. Daaraan hebben de jonge professionals grote behoefte.
5. Help ze met het beheren van hun agenda. Ze moeten vaak echt nog leren om hun tijd handig in te delen.
6. Geef en vraag om feedback
7. Niet pamperen, maar serieus nemen
8. Betrek ze in programma’s voor MVO ze hebben een grote maatschappelijke betrokkenheid en veel ideeën
9. Blijf investeren in hun ontwikkeling. Ze hebben een grote behoefte aan ondersteuning in hun soft skills
10. Geef ze de mogelijkheid om met elkaar onderling te sparren.
