Tel: 0547 - 26 16 65
Tel: 0547 - 26 16 65
Deze keer een persoonlijk verhaal van Sonja over het belang van een coach als steun in de rug.
Wandelend met mijn hond in het bos, zijn mijn ouders vaak bij me. Dat kan natuurlijk helemaal niet, want mijn vader overleed al in 1990 en mijn moeder bijna 7 jaar geleden. Maar toch ze “zijn” er. Als ik een roofvogel weg zie vliegen dan denk ik aan mijn vader, die me altijd op roofvogels wees. Als ik een roodborstje zie, dan denk ik aan mijn moeder die alle zangvogels kende en daar zo van genoot.
Ik denk ook aan wat ik van ze geleerd heb, hoe ze me hebben geholpen in mijn leven om sterk te staan als het ertoe doet, hulp te vragen als dat nodig is én vooral door te zetten en vertrouwen te hebben. Waarbij ik sterk zijn gek genoeg veel en veel makkelijker vind dan mijn kwetsbaarheid tonen en om hulp vragen. En ja vertrouwen, daar blijf ik ook aan werken. Ook al weet ik diep van binnen echt wel dat alles altijd weer goed komt.
Vanuit die inspiratie over mijn ouders bedacht ik mij dat mijn volgende blog over coaching moest gaan. Want ook al konden mijn ouders mij veel voorleven, veel ook niet en gebotst heeft het natuurlijk ook. Wat wil je: allemaal sterke karakters en overtuigingen en verschillende generaties, dat kan ook niet anders. Toen ik na het overlijden van mijn vader op mijn 26e veel verdriet had, dat ik niet toe durfde te laten én een functioneringsgesprek op mijn werk had dat me totaal in verwarring bracht, ja toen werd het tijd voor een coach. Wat ben ik blij dat ik die stap heb gezet! Ik heb een goede life coach gevonden. Die ik regelmatig ben blijven opzoeken, zeker toen ik als zelfstandig ondernemer al heel snel geen directe collega’s en leidinggevenden meer had die mij een spiegel voor konden houden.
Een dynamisch bestaan: een eigen bedrijf opstarten, in vier jaar drie kinderen krijgen. Steeds is alles wat je denkt te weten weer anders. En hulp van mijn echtgenoot en de vader van de kinderen was er als hij in het land was, maar dat was hij vaak niet. Dus schakelde ik continu tussen de modus van alles alleen doen met de jongens of met zijn tweeën, natuurlijk wel met hulp van onze onvolprezen oppas. Dat was, als ik er zo op terug kijk, best pittig! Wat was het dan ook waardevol om mijn turbulente leven regelmatig tegen mijn lieve wijze coach aan te houden, die mij door de juiste vragen te stellen zelf de antwoorden liet vinden. En ook een schop onder mijn achterwerk gaf als dat nodig was.
Met mijn man ben ik inmiddels 25 jaar gelukkig getrouwd en heb ik sinds 2007 mijn bedrijf voortgezet in ons bedrijf. Dat was de beste beslissing ooit, hij was meer thuis en we konden allebei het werk doen waar we goed in zijn en waar we van houden. Beslissingen nemen vanuit liefde en vertrouwen. Dat is het leven dat we onze drie bijna volwassen zoons proberen voor te leven. Liefde en vertrouwen, weten wie je bent en wat je toe hebt te voegen. Iedereen heeft de wereld wat te brengen en van iedereen die je op je pad tegen komt, kun je wat leren.
Wat ben ik blij dat ik alweer zoveel jaar geleden de stap heb durven zetten om kwetsbaar te zijn en op zoek te gaan naar een coach als steun in de rug toen ik dat goed kon gebruiken. Dat steuntje in de rug en die spiegel, die ben ik nu zelf als coach! Omdat ik heilig geloof dat je sterker wordt als je hulp durft te vragen, dat je kracht ligt in het herkennen en erkennen van je grenzen, zodat je jouw eigen plek in de wereld kunt innemen en op jouw beurt weer een lichtend voorbeeld voor anderen kunt zijn.
En dan ben ik weer terug bij mijn ouders en zeg ik in stilte dank je wel papa dat je me leerde, dat Liefde en Trouw het allerbelangrijkst zijn in het leven, en dank je wel mama dat jij me leerde dat je alles kunt worden wat je wilt, dat het geluk zit in de kleine dingen en dat het belangrijk is om alle hoogtepunten in het leven echt te vieren, zodat je de dieptepunten het hoofd kunt bieden.
